«ΤΟ ΜΟΝΟΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΤΑΞΕΙΔΙΟΝ» Γεώργιος Βιζυηνός
Λίγα λόγια για το συγγραφέα:
Το πραγματικό όνομα του Γεώργιου Βιζυηνού είναι Γεώργιος Σύρμας. Γεννήθηκε στη Βιζύη της Ανατολικής Θράκης (από όπου και πήρε το επίθετο Βιζυηνός) το 1849 και πέθανε στην Αθήνα το 1896 μετά από τέσσερα χρόνια εγκλεισμού στο Δρομοκαΐτειο Ψυχιατρείο. Αποτέλεσε πρότυπο ποιητή, πεζογράφου και λόγιου ενώ θεωρείται από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της ελληνικής λογοτεχνίας. Σπούδασε θεολογία στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και φιλολογία -φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Γοτίγγης της Γερμανίας. Στοιχεία των έργων του είναι η απλότητα των θεμάτων, τα οποία αντλούνται τις περισσότερες φορές από την πατρίδα του, η έλλειψη ρομαντισμού, η αφθονία εικόνων και περιγραφών καθώς και η χρήση ιδιότυπης καθαρεύουσας. Σημαντικά έργα του είναι «Το αμάρτημα της Μητρός μου», «Ποίος ήταν ο Φονεύς του Αδελφού μου», «Το Μόνον της Ζωής μου Ταξείδιον» (εκδίδεται 1885 ) , «Μοσκώβ Σελήμ», «Πρωτομαγιά», «Μεταμορφώσεις», «Η παράφρων», «Αι Νηρηίδες» και «Νεραϊδοφίλημα.
Πηγή: Λογοτεχνική Ηλεκτρονική Εφημερίδα του Anatolia College
Διαβάστε για τη ζωή και το έργο του εδώ: ΕΚΕΒΙ
ΤΙΤΛΟΣ:
Ο συγγραφέας με αυτόν τον τίτλο αναφέρεται στο μοναδικό ταξίδι που μπόρεσε να κάνει ο παππούς το, δηλαδή αυτό του θανάτου. ένα ταξίδι που κανείς δεν μπορούσε νατο κάνει γι' αυτόν , ένα αιώνιο ταξίδι που δεν το αποφεύγει κανείς.
Σύντομη περίληψη του έργου:
Ο αφηγητής του διηγήματος, ο εγγονός, διηγείται αρχικά τις συνθήκες διαβίωσής του στην Πόλη, όταν ήταν ραφτόπουλο του αρχιράφτη της Βαλιδέ – Σουλτάνας και περίμενε να του συμβούν όλες οι περιπέτειες που του είχε διηγηθεί ο «κοσμογυρισμένος» παππούς του. Βέβαια η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική από τις διηγήσεις του παππού, γεγονός που γεμίζει με απογοήτευση τον νεαρό. Κάποια μέρα φτάνει στην Πόλη ο Θύμιος, ο υπηρέτης του παππού και τον παίρνει μαζί του στο χωριό, γιατί ο παππούς του δεν ήταν καλά και τον ζητούσε. Ο εγγονός βρίσκει τον παππού του σε αρκετά καλή κατάσταση και στην κουβέντα που αναπτύσσεται, ο νεαρός ρωτά τον παππού σχετικά με τα ταξίδια που έκανε όταν ήταν νέος. Σε αυτή την κουβέντα αποκαλύπτεται ότι ο παππούς δεν έχει κάνει ούτε ένα ταξίδι στη ζωή του και πως όλα τα ταξίδια που σκεφτόταν να κάνει τα πραγματοποίησε η αυταρχική και καταπιεστική γιαγιά του νεαρού, η Χρουσή. Ο παππούς περιγράφει τις περιπέτειες της παιδικής του ηλικίας στον εγγονό και ο γάμος του σε πολύ μικρή ηλικία εξηγεί κατά τον Βιζυηνό τον άβουλο χαρακτήρα του. Την επόμενη μέρα ο παππούς πεθαίνει και έτσι πραγματοποιεί αληθινά «το μόνον της ζωής του ταξίδιον».
Πηγή: ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΟΡΗΣΟΥ
Απόσπασμα από την ταινία:
Εδώ μπορείτε να δείτε όλη την ταινία: ΤΟ ΜΟΝΟΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΤΑΞΕΙΔΙΟΝ.
Το διήγημα του Γεώργιου Βιζυηνού Το μόνον της ζωής του ταξίδιον δημοσιεύτηκε σε δύο συνέχειες στο περιοδικό Εστία τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 1884. Είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και γοητευτικά διηγήματα του συγγραφέα, με έντονη την παρουσία του χιούμορ και της ειρωνείας. Ο Βιζυηνός ξαναγυρνά στην παιδική του ηλικία και το διήγημα κυριαρχείται από έντονα βιωματικά στοιχεία, περιγράφοντας τον άκακο αλλά και άβουλο χαρακτήρα του παππού του και την αυταρχική και καταπιεστική γιαγιά του.
Το συγκεκριμένο διήγημα με την συγκινητική και ανθρώπινη ιστορία του, κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Ο Βιζυηνός χρησιμοποιώντας μια τυπική αλλά εύπλαστη καθαρεύουσα στα αφηγηματικά μέρη και με τη χρήση της καθημερινής γλώσσας στα διαλογικά μέρη χτίζει ένα διήγημα, το οποίο, σύμφωνα και με τον Α. Σαχίνη («Το διήγημα του Γ. Βιζυηνού», Επιστημονική Επετηρίς Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Περίοδος Α΄, 1968, Τόμος Ι΄, σ. 354) «είναι ένα διήγημα περισσότερο ποιητικό, παρά δραματικό( http://www.e-alexandria.gr/bookby.asp?ID=12&BID=296)
Για την ηθογραφία διαβάστε εδώ.
